Lang zal ze leven...

Ieder jaar is het weer een terugkerend festijn... je verjaardag! Ik heb ook nog het geluk dat dat een week voor kerst is , lekker in een tijd dat je toch al niets te doen hebt! En dan is mijn moeder ook nog twee dagen voor mij jarig(Mams is nu 60, ja,ja), dus we kunnen alvast voorvieren zeg maar.
Je kan niet zeggen" ik schuif het lekker een weekje of een weekendje op", want dan is het nl. al kerst. Afijn, het is er nou eenmaal, en tegenwoordig mag je al blij zijn dat je jarig wordt, als je al die enge dingen om je heen hoort..

Dus afgelopen maandag was het zover...Gefeliciteerd Jolanda...kadootje,nog een kadootje...
Huis vol, koffie, gebakje, hapje,drankje,praat,praat,muziekje. En voor je het weet is het alweer voorbij.
Ik kan me de tijd nog herinneren dat je als kind het zooo jammer vond dat de dag om was, nou, das war einmahl hoor. Wel gezellig, maar ook wel weer blij dat het geweest is. Volgend jaar sla ik over, dus over 2 jaar ben ik weer aan de beurt (HAHA, 40 vier ik NIET).
Nou is het wel zo wat ze zeggen, als je ouder wordt beleef je alles anders, verjaardagen, kerst, vakanties...Het is net of het gevoel erbij anders wordt als je ouder wordt.
Je bent als kind en puber natuurlijk anders ingesteld, je beleeft de lusten en niet de lasten.
Dus ja, je kan je dus beter jong blijven voelen, dan gaat het allemaal vanzelf..
De tijd gaat dan zelfs langzamer, want zeg nou zelf, hoe lang duurde het wel voordat je weer jarig was?

Nou, tegenwoordig vliegen de weken, maanden en jaren, en ik ben niet de enige die daar last van heeft.... Om me heen hoor ik om me heen niet anders!
Of zal het toch komen omdat ik me in de oudere generatie ga bewegen??
Wake up Jootje, je zit in je veertigste levensjaar!!!!